share
1398/05/02
در نشست توسعه پژوهش و آموزش عالی قرآن مطرح شد:
غفلت از مرجعیت علمی قرآن در علوم دانشگاهی/ضرورت افزایش انگیزه قرآنی اساتید دانشگاه

اساتید حوزه و دانشگاه در نشست توسعه، پژوهش و آموزش عالی قرآن بر ضرورت افزایش انگیزه قرآنی اساتید دانشگاه‌ها تاکید کردند.

میزگرد ترسیم جایگاه بایسته رشته های قرآنی در توسعه فرهنگ قرآنی کشور در روز چهارشنبه 23 دی ماه 94 در خلال نشست توسعه پژوهش و آموزش عالی قرآن در سالن شهدای جهاد علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برگزار شد.

حجت الاسلام والمسلمین غلامرضا بهروزی لک، استاد دانشگاه باقرالعلوم (ع) قم در ابتدای این میزگرد با انتقاد از غفلت دانشگاهیان نسبت به مرجعیت علمی قرآن گفت: قرآن باید مرجع علمی تمام علوم دانشگاهی باشد. وی گام اول در اسلامی سازی دانشگاه ها را قرآن سازی علوم دانست و افزود: باید با تشکیل ستاد جامع قرآنی چشم انداز و نقشه راه برای فعالیت ها و برنامه های قرآنی ترسیم شود.

در ادامه این میزگرد علمی، مجید معارف، استاد دانشگاه کم توجهی به نسل جدید علاقه مند دانشگاهی را آسیب جدی گسترش فرهنگ قرآنی خواند و خاطرنشان کرد: متاسفانه اساتید دانشگاه ها کار مهم و جدی برای موضوع یابی و مسئله یابی و ارایه موضوعات پژوهشی مناسب به دانشجویان انجام نداده اند.

وی ادامه داد: از ظرفیت دانشجویان رشته های قرآنی به منظور توسعه فعالیت ها و آموزه های قرآنی استفاده نشده است بنابراین باید تدابیر جدی به منظور استفاده حداکثری جامعه از خروجی های دانشگاهی اتخاذ شود.

حجت الاسلام والمسلمین سیدرضا مودب، استاد دانشگاه قم در ادامه میزگرد ترسیم جایگاه بایسته رشته های قرآنی در توسعه فرهنگ قرآنی کشور گفت: سه وضعیت درباره نقش آفرینی و الهام پذیری دانشجویان رشته های قرآنی مطرح است:  1- گروهی معتقدند فاصله این دانشجویان با جایگاه ترسیم شده آنها در توسعه فرهنگی و قرآنی جامعه بسیار است.

2- برخی بر این باور هستند که این فاصله اندک است زیرا شاهد حضور اثرگذار و سازنده این دانشجویان در بخش های مختلف اجرایی و مدیریتی هستیم.

3- عده ای نیز قایل به نقش آفرینی متوسط قرآنیان حوزوی و دانشگاهی هستند.

در ادامه این میزگرد علمی، حجت الاسلام والمسلمین فتح الله نجارزادگان، استاد دانشگاه تهران گفت: 4 مشکل اصلی درباره جایگاه بایسته رشته های قرآنی در نظام توسعه فرهنگ قرآنی وجود دارد:

1- نبود نگاه واقع بینانه به قرآن؛ باید از نگاه آرمانی فاصله گرفت و به حداقل ها بسنده کرد.

2- محدودیت های اجتناب ناپذیر در رشته های قرآنی زیرا تا وقتی قلبی در جامعه ای مرده است پذیرای معارف نخواهد شد. ضمنا تا نفس مسیحایی در جامعه وجود نداشته باشد قرآن در دل ها وارد نخواهد شد.

3- توجه حداکثری به دانستن؛ مشکل اصلی جامعه ما نخواستن و کمبود انگیزه است زیرا مردم به اندازه کافی دارای دانستنی ها و اطلاعات علمی هستند، به همین دلیل باید آیات قران در زمینه بیدار کردن و انگیزه مند کردن انسان ها جمع آوری و در قالب کارگاه ها و اساتید و دانشجویان ارایه شود.

4- اشکالات برنامه ریزی.

وی افزود: سرفصل دروس در مقاطع مختلف تحصیلات دانشگاهی از فوق دیپلم گرفته تا مقاطع بالاتر یکپارچه و منسجم نیستند. این استاد دانشگاه با انتقاد از نبود نگاه واحد قرآنی به دروس دانشگاهی خاطرنشان کرد: باید مدیران و کارشناسان در ترسیم سرفصل های دانشگاهی آموزه های قرانی را مدنظر قرار دهند.

وی ادامه داد: قرآن کریم طبق کلام امام باقر (ع) در زندگی جریان دارد اما انسان ها معارف آن را در زندگی خود پیاده نمی کنند.

حجت الاسلام والمسلمین نجارزادگان راهکار اساسی برای رفع آسیب ها و جبران ضعف ها را برگزاری کارگاه هایی به منظور تحریک انگیزه های اصلی خواند و گفت: راهکار دیگر استخراج آیات زندگی و ارایه آنها در قالب کارگاه ها و دوره های کاربردی به دانشگاهیان است.